توضیحات زاهدی

خرمای زاهدی که به نام خرمای زاهدی یا رقم زاهدی نیز شناخته می شود، نوعی نخل خرما (Phoenix dactylifera) است که خرمایی متوسط، کشیده و کهربایی رنگ تولید می کند. نام این رقم از باغبان ایرانی دکتر والتر تی سوینگل گرفته شده است که در اوایل قرن بیستم آن را به آمریکا معرفی کرد. خرمای زاهدی معمولاً در ایران، عراق و آمریکا می روید.

برخی از ویژگی های مهم خرمای زاهدی به شرح زیر است:

شکل ظاهری: خرمای زاهدی معمولاً مستطیل شکل و دارای بافتی چروکیده است. اندازه آنها متوسط تا بزرگ است و طول آنها از 2 تا 3 اینچ متغیر است.

رنگ: خرماها معمولاً وقتی کاملاً رسیده اند کهربایی تا قهوه ای روشن هستند. رنگ ممکن است بسته به رسیدگی و شرایط رشد متفاوت باشد.

بافت و طعم: خرمای زاهدی بافت سفت و جویدنی دارد. آنها شیرین با طعم کمی آجیلی هستند. با رسیدن میوه شیرینی آن تشدید می شود.

استفاده: خرمای زاهدی اغلب به عنوان میان وعده مصرف می شود و در مصارف مختلف آشپزی نیز استفاده می شود. آنها را می توان به دسرها، سالادها اضافه کرد یا به تنهایی خورد.

محتوای مغذی: خرمای زاهدی نیز مانند سایر انواع خرما منبع خوبی از انرژی، قندهای طبیعی و فیبر است. آنها همچنین حاوی مقادیر کمی از ویتامین ها و مواد معدنی ضروری از جمله پتاسیم و منیزیم هستند.

کشت: نخل زاهدی با اقلیم های خشک و نیمه خشک سازگاری خوبی دارد. آنها در مناطقی با درجه حرارت بالا و رطوبت کم رشد می کنند. این نخل ها به دلیل انعطاف پذیری و توانایی مقاومت در شرایط سخت رشد شناخته شده اند.